Boję się, gdy zapada zmrok.
Boję się, gdy w nim, ktoś idzie, za mną, krok, w krok.
Boję się, gdy w nim, ktoś idzie, za mną, krok, w krok.
Boję się wkłuć, sam widok igieł, mnie mrozi,
Choć w tym roku, dużo razy musiałam, się na nie godzić.
Choć w tym roku, dużo razy musiałam, się na nie godzić.
Mam lęk wysokości, czy jak kto woli, spadania, nienawidzę ciasnych pomieszczeń i poniżania.
Nienawidzę urzędowych spraw, a raczej, ich załatwiania, dużo latania, wypisywania i słów nie ogarniania.
Potknięcia, każdy ciągle wypomina, plotkuje, bądź gorzej - kameruje.
Za powodzenie, co drugi, nazwie Cię złodziejem lub gorzej...
Chciałabym potrafić wszystko, lecz nic nie umiem.
Jestem osobą, która nikogo nie chce skrzywdzić.
Ale równocześnie, ślepo, wymagam tego samego, od innych.
'Świata, sam nie zmienię'Więc zawsze, w każdej sytuacji, której się znajduję, jestem oprawcą.
Nawet, jeżeli jakiś temat, mnie zupełnie, nie dotyczy, to i tak, ja jestem winna.
Nie umiem bronić, własnego zdania, często milczę, gdy mam coś do dodania.To uczucie bycia bezwartościowym, przegranym, poczucie, że nie stanęło się na wysokości zadania, jako człowiek.
Moja głowa, jest zapełniona myślami, bardzo rzadko, jest to jedna myśl.
Kłębki myśli, burza mózgu, wyobrażenia, fantazje, życie snami.
Ten stres i stany lękowe, nawet gdy już nic, nie zagraża.
Często wspomnienia minionych wydarzeń,
powracają niczym retrospekcja.
Koszmary, samotność, uczucie opuszczenia, wybuchy złości, a także, częste poczucie winy.Problemy z koncentracją, przemęczenie, drażliwość, zaburzenia snu, niepokój, a także bóle głowy i napięcie mięśniowe.
Gdy lekarze, nie pomagają, pomyśl czy to nie są, problemy psychiczno-nerwowe.
Nienawidzę urzędowych spraw, a raczej, ich załatwiania, dużo latania, wypisywania i słów nie ogarniania.
Potknięcia, każdy ciągle wypomina, plotkuje, bądź gorzej - kameruje.
Za powodzenie, co drugi, nazwie Cię złodziejem lub gorzej...
Chciałabym potrafić wszystko, lecz nic nie umiem.
Jestem osobą, która nikogo nie chce skrzywdzić.
Ale równocześnie, ślepo, wymagam tego samego, od innych.
'Świata, sam nie zmienię'Więc zawsze, w każdej sytuacji, której się znajduję, jestem oprawcą.
Nawet, jeżeli jakiś temat, mnie zupełnie, nie dotyczy, to i tak, ja jestem winna.
Nie umiem bronić, własnego zdania, często milczę, gdy mam coś do dodania.To uczucie bycia bezwartościowym, przegranym, poczucie, że nie stanęło się na wysokości zadania, jako człowiek.
Moja głowa, jest zapełniona myślami, bardzo rzadko, jest to jedna myśl.
Kłębki myśli, burza mózgu, wyobrażenia, fantazje, życie snami.
Ten stres i stany lękowe, nawet gdy już nic, nie zagraża.
Często wspomnienia minionych wydarzeń,
powracają niczym retrospekcja.
Koszmary, samotność, uczucie opuszczenia, wybuchy złości, a także, częste poczucie winy.Problemy z koncentracją, przemęczenie, drażliwość, zaburzenia snu, niepokój, a także bóle głowy i napięcie mięśniowe.
Gdy lekarze, nie pomagają, pomyśl czy to nie są, problemy psychiczno-nerwowe.
Martwię się jutrem, więc dziś nie przeżywam.
Dużo nie robię, a ciągłe odpoczywam.
Boję się dziś, a co dopiero jutro.Ciągle jest mi, kurwa obojętnie i smutno.
Zaczyna mnie ogarniać anhedonia,
taka utrata zdolności, do odczuwania przyjemności.
taka utrata zdolności, do odczuwania przyjemności.
Jestem uwięziona w depresji, okradziona z radości.
Osobowość unikająca, inaczej lękowa, występuje u osób,
których myśli, przekonania i emocje spełniają kryteria
związane z ogólnie rozumianymi zaburzeniami osobowości.
-Wronged.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz