Niektórym się przytrafia - apatia.

Utraciłam, chęć do życia.

Bezrefleksyjnie, wykonuje czynności, życia, codziennego.

Czuję, wypalenie zawodowe, psychiczne, jak i również fizyczne.

Znaczny spadek nastroju, czy samopoczucia, to norma.

Jestem smutna i zarazem, przygnębiona.

Niechętnie, podejmuje jakąkolwiek, aktywność.
Aktywność fizyczna, to u mnie rzadkość.

Wycofuję się, z już nawiązanych relacji,

 jak i stronie, od nawiązywania, nowych kontaktów...

Ograniczyłam się, w obowiązkach,

 do niezbędnego minimum.

Dokucza, mi poczucie rezygnacji,

Nie mam, nastroju.

Robię wszystko, pięć razy wolniej,

mimo nerwicy, która napędza..

Nie odczuwam głodu, pragnienia,
czy nawet pociągu seksualnego.

Pamięć, jak i koncentracja, są u mnie słabe...

Przestałam, dbać o cokolwiek, łącznie z wyglądem.

Kłopoty, z zasypianiem,
jak i ze zmęczenie nadmierne w dzień, to norma.

Nic, mi się nie chce,

Nic mnie nie cieszy,

Nie mam, ochoty, na spotkania rodzinne, czy na wyjazdy.

Nic, mnie nie martwi, ale też nic mnie nie cieszy...

To, jest apatia. 

-Wronged.